هوش مصنوعی: شاعر از پیری و فرسودگی خود در زندان می‌گوید و از روزگار شکایت می‌کند. او موهایش را مانند شیر و چهره‌اش را مانند زریر (پیر و فرسوده) توصیف می‌کند و از چرخ اثیر (فلک) که او را از پای درآورده است، گله می‌کند. در پایان، از طاهر علی (احتمالاً یک شخصیت مقدس یا نمادین) کمک می‌خواهد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است و درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات قدیمی نیاز به دانش ادبی نسبتاً بالایی دارد.

شمارهٔ ۱۷۸

در زندان تا کرد مرا گردون پیر
آن موی چو شیر گشت و آن رخ چو زریر

از پای درآورد مرا چرخ اثیر
ای دولت طاهر علی دستم گیر
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.