هوش مصنوعی: شاعر از احساس تنگنای عشق و وابستگی شدید به معشوق سخن می‌گوید. او خود را همچون پیراهنی تنگ توصیف می‌کند که بر تن معشوق است و از پای او سر می‌خورد. همچنین، از درآغوش گرفتن معشوق و پیچیدن دستانش به گردن او مانند حلقه‌ای سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه‌ای است که درک آن نیاز به بلوغ عاطفی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات پیچیده ممکن است برای خوانندگان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۱۸۰

چون پیرهنت گرفته ام تنگ به بر
بر نارم همچو دامن از پای تو سر

در گردن تو خورده دو دستم چنبر
انگشت چو خط روی در یکدیگر
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.