هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات به سوگ از دست دادن پدرش می‌پردازد و درد و اندوه ناشی از این فقدان را بیان می‌کند. او از بی‌پناهی و سردرگمی خود پس از مرگ پدر سخن می‌گوید و اینکه دیگر کسی را برای تکیه‌کردن و دردِ دل ندارد.
رده سنی:
15+
محتوا شامل موضوعاتی مانند سوگواری و فقدان است که ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال سنگین باشد. درک این مفاهیم نیاز به بلوغ عاطفی دارد که معمولاً از نوجوانی به بعد شکل می‌گیرد.
شمارهٔ ۱۸۲
بر مرگ تو چون نمویم ای جان پدر
رخساره به خون بشویم ای جان پدر
سامان خود از که جویم ای جان پدر
تیمار تو با که گویم ای جان پدر
رخساره به خون بشویم ای جان پدر
سامان خود از که جویم ای جان پدر
تیمار تو با که گویم ای جان پدر
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
