هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از رنج‌ها و سختی‌هایی که متحمل شده است سخن می‌گوید. او خود را مانند قلمی توصیف می‌کند که از ریشه کنده شده و به ظلم و ستم دچار شده است. سپس از فرو رفتن در آب سیاه و گل تیره صحبت می‌کند که نمادی از غم و اندوه است.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عمیق عاطفی و اجتماعی مانند ظلم و ستم و غم و اندوه است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۲۳۴
همچون قلمم ز بیخ کندی به ستم
کردیم نوان و لاغر و زرد و دژم
وانگاه فرو بردیم ای شهره صنم
در آب سیاه و گل تیره چو قلم
کردیم نوان و لاغر و زرد و دژم
وانگاه فرو بردیم ای شهره صنم
در آب سیاه و گل تیره چو قلم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۳۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۳۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
