هوش مصنوعی: شاعر از چرخ (زمان یا تقدیر) شکایت می‌کند که از رنج‌های تحمیل‌شده توسط آن به ستوه آمده است. او با جان و دل بیمارش این رنج‌ها را تحمل می‌کند و حتی در حبس و بند نیز از این دردها می‌نالد. در پایان، از چرخ می‌پرسد که تا کی باید این رنج‌ها را تحمل کند.
رده سنی: 15+ این متن دارای مضامین عمیق عرفانی و فلسفی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سال قابل درک نباشد. همچنین، لحن غمگین و شکایت‌آمیز آن نیاز به درک عاطفی بالاتری دارد.

شمارهٔ ۲۴۱

ای چرخ ز هر گزند رنج تو کشم
با جان و دل نژند رنج تو کشم

در تنگی حبس و بند رنج تو کشم
یک بار بگو که چند رنج تو کشم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۴۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۴۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.