هوش مصنوعی: شاعر از درد و رنج درونی خود می‌گوید که مانند آتش و آب او را می‌سوزاند و غرق می‌کند. او از بی‌خوابی شبانه رنج می‌برد و می‌ترسد که مرگ، مانند چراغی، پایان زندگی او باشد.
رده سنی: 16+ متن حاوی مضامین عمیق عاطفی و فلسفی مانند درد درونی، بی‌خوابی و ترس از مرگ است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین یا نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۲۶۰

از آتش دل همیشه اندر تابم
وز اشک دو دیده غرقه اندر آبم

در آتش و آب خواب شب کی یابم
ترسم چو چراغ مرگ باشد خوابم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۵۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۶۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.