هوش مصنوعی:
شاعر از عمری تلاش و نومیدی در عشق می‌گوید، اما اکنون با امید به وصال معشوق، شادمان شده است. او از معشوق می‌خواهد که دستش را بگیرد تا نیفتد.
رده سنی:
15+
مفاهیم عاشقانه و استفاده از اصطلاحات شعری کلاسیک ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد، اما نوجوانان و بزرگسالان می‌توانند آن را درک کنند.
شمارهٔ ۲۷۶
عمری بدو کف دو رخ نگارا خستم
نومیدی جان به درد دل در بستم
اکنون ز نشاط وصل تو برجستم
از پای درافتم ار نگیری دستم
نومیدی جان به درد دل در بستم
اکنون ز نشاط وصل تو برجستم
از پای درافتم ار نگیری دستم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۷۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۷۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
