هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از قضا و تقدیر به عنوان تیشه‌ای که به زندگی او ضربه می‌زند یاد می‌کند و بیان می‌کند که هیچ شاخه‌ای از بیشه‌ی وجودش تاب مقاومت ندارد. او از اندیشیدن به جهان به عنوان پیشه‌ی خود سخن می‌گوید و تأکید می‌کند که کسی طاقت اندیشه‌های عمیق او را ندارد.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی موجود در متن برای درک و تحلیل، نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد که معمولاً از سنین نوجوانی به بعد شکل می‌گیرد.
شمارهٔ ۲۹۴
آنکو گوید هست قضا تیشه من
یک شاخ نتابد زدن از بیشه من
اندیشه شده ست از جهان پیشه من
کس را نبود طاقت اندیشه من
یک شاخ نتابد زدن از بیشه من
اندیشه شده ست از جهان پیشه من
کس را نبود طاقت اندیشه من
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۹۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۹۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
