هوش مصنوعی:
شاعر از ناتوانی در آرامش و خوابیدن به دلیل تنگی و محدودیت‌ها می‌نالد و آرزو می‌کند جایی را ببیند که در آن فراخی و گشایش وجود دارد.
رده سنی:
15+
این متن دارای مفاهیم عرفانی و انتزاعی است که درک آن برای کودکان دشوار است. همچنین، زبان شعر کلاسیک فارسی ممکن است برای گروه‌های سنی پایین نامفهوم باشد.
شمارهٔ ۲۹۶
در سمجی چون توانم آرامیدن
کز تنگی آن نمی توان خسبیدن
یارب که همی به چشم خواهم دیدن
جایی که در او فراخ بتوان دیدن
کز تنگی آن نمی توان خسبیدن
یارب که همی به چشم خواهم دیدن
جایی که در او فراخ بتوان دیدن
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۹۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۹۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
