۲۶۲ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۹۸

چون گل ز غمت دریده ام پیراهن
چون لاله بیالوده ام از خون رخ و تن

چون شاخ بنفشه سرنگون باشم من
ترسم که بسی عمر نیابم چو سمن
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۹۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۹۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.