هوش مصنوعی: شاعر بیان می‌کند که اگر اشک‌هایش می‌توانستند از چشمانش خارج شوند، گنج‌های گران‌بهایی را با خود می‌بردند. همچنین، او اشاره می‌کند که بدون حضور معشوق، خوابیدن غیرممکن است و احساساتی دارد که بیان آن‌ها دشوار است.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و احساسی دارد.

شمارهٔ ۳۰۷

از چشم من ار سرشک بتوان رفتن
بس در گرانمایه که بتوان سفتن

ور بی تو بود هیچ به نتوان خفتن
کاری باشد چنانکه نتوان گفتن
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۰۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۰۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.