هوش مصنوعی: شاعر از غم تنهایی و از دست دادن یاران و هنرمندانش می‌نالد و خود را مانند غولی در زندان تنها می‌بیند.
رده سنی: 16+ متن حاوی مضامین عمیق عاطفی و غم‌انگیز است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌هایی مانند «غول در زندان» نیاز به سطحی از بلوغ فکری برای درک کامل دارد.

شمارهٔ ۳۳۰

دیدی که غلام داشتم چندان من
پرورده ز خون دل چو فرزندان من

در جمله از آن همه هنرمندان من
تنها ماندم چو غول در زندان من
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۲۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۳۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.