هوش مصنوعی:
شاعر در این متن خود را به شمعی تشبیه می‌کند که از عشق به پروانه (معشوق) می‌سوزد و در شهر دیوانگان معشوق، او را دیوانه می‌خوانند. امروز او از خود بیگانه شده و مانند رشته‌ای یکدانه در عشق معشوق سوخته است.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاشقانه و عرفانی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و احساسی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده مانند 'شهر دیوانه' و 'تن تافته' ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم باشد.
شمارهٔ ۳۴۰
ای شمع شدم به عشق پروانه تو
خوانند مرا به شهر دیوانه تو
امروز منم ز خویش و بیگانه تو
تن تافته چون رشته یکدانه تو
خوانند مرا به شهر دیوانه تو
امروز منم ز خویش و بیگانه تو
تن تافته چون رشته یکدانه تو
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۳۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۴۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
