هوش مصنوعی:
این شعر بیانگر احساس دلتنگی و فراق از معشوق است. شاعر از احمد دلخسته می‌پرسد که در غیاب او چگونه است و خود را مانند پروانه‌ای بی‌قرار توصیف می‌کند که بدون معشوق سرگردان است.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عاشقانه و احساسی عمیق است که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به بلوغ عاطفی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات ادبی ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سال قابل درک نباشد.
رباعی شمارهٔ ۹۳
ای احمد دلخسته تو با ما چونی
وای تازه گل خّرم رعنا چونی
ما بی تو چو پروانه ز بی پروایی
ای چشم و چراغ ما تو بی ما چونی
وای تازه گل خّرم رعنا چونی
ما بی تو چو پروانه ز بی پروایی
ای چشم و چراغ ما تو بی ما چونی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۹۲
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۹۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
