هوش مصنوعی: این متن یک شعر ستایش‌آمیز است که در آن شاعر به مدح و تمجید از شخصی به نام صدرا می‌پردازد. او صدرا را به عنوان حامی دین محمد(ص)، خورشید دین، و کسی که فضایل و سخاوتش زبانزد است، توصیف می‌کند. همچنین، شاعر اشاره می‌کند که صدرا در حل مشکلات و مسائل پیچیده مهارت دارد و دانش او بی‌نظیر است. این شعر همچنین به تأثیر صدرا در گسترش دین و حکومت اشاره دارد.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق ادبی و دینی است که درک آن نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی دارد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و تشبیهات پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۲۰۳ - در مدح شمس الدین وزیر

صدرا ، مساعی تو مؤید بود همی
و ز تو نظام دین محمد بود همی

تو شمس دینی و بفضای بهای تو
دین را جمال و زینت بی حد بود همی

در هند و روم و ترک نباشد نشان شیر
تا رای تو چو روی مهند بود همی

خاک ستانهٔ تو ، که چرخ سیادتست
از روی چرخ افزون مسند بود همی

کردار تو بخیر مشهر شدست و باز
گفتار تو بصدق مؤید بود همی

فضل تو و سخاوت تو ده قصیده اند
کان را ثبات ذکر مخلد بود همی

اسباب ملک از تو مهیا شود همی
و ارکان شرع از تو مشید بود همی

آن زمره را که فاضل تحصیل دولتند
اندر زمانه صدر تو مقصد بود همی

چشم مخافان تو و روز حاسدانت
از هیبت تو ابیض و اسود بود همی

هر عالمی ، که مشکل آفاق حل کند
در مجلس تو عاجر ابجد بود همی

یک نکتهٔ کمینه ز انواع دانشت
سرمایهٔ خلیل و مبرد بود همی

تا رونق کمال ندارد بنزد عقل
هر جا که از علوم مجدد بود همی

بادا مرکب از تو همه مفردات مجد
تا در سخن مرکب و مفرد بود همی
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۱۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۰۲ - در مدح ملک اتسز
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰۴ - درمدح تاج الدین رافع بن علی شیبانی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.