هوش مصنوعی:
این شعر در مدح و ستایش شخصیتی به نام مرتضی است که به عنوان نماد عدالت و قدرت توصیف شده است. شاعر با استفاده از تصاویر بلاغی مانند مقایسه‌ی مرتضی با خورشید و برق، برتری و تأثیرگذاری او را بر جهان (شرق و غرب) و حتی پدیده‌های طبیعی مانند طوفان و دریا نشان می‌دهد. همچنین، اشاره‌ای به جایگاه رفیع او در عالم هستی دارد که حتی فلک برای کسب عزت، پیش پای او سر فرود آورده است.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم بلاغی و عرفانی پیچیده‌ای است که درک آن‌ها به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی نیاز دارد. همچنین، استفاده از صنایع ادبی و استعاره‌های عمیق ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم باشد.
شمارهٔ ۳ - در مدح امیر داد مرضی
ای مرتضی نیابت سلطان شرق را
منسوخ کرده صدق تو آیات زرق را
هستی امیر داد بشرق و بغرب و هست
از داد تو نظام چه غرب و چه شرق را
با فکرت تو هیچ ضیا نیست شمس را
با ضربت تو هیچ مضا نیست برق را
گردون ز بهر کسب معالی و مفخرت
آورده زیر پای جلال تو فرق را
همچون جوار تو گه توفان حادثات
هرگز سفینه ای نبود دفع غرق را
منسوخ کرده صدق تو آیات زرق را
هستی امیر داد بشرق و بغرب و هست
از داد تو نظام چه غرب و چه شرق را
با فکرت تو هیچ ضیا نیست شمس را
با ضربت تو هیچ مضا نیست برق را
گردون ز بهر کسب معالی و مفخرت
آورده زیر پای جلال تو فرق را
همچون جوار تو گه توفان حادثات
هرگز سفینه ای نبود دفع غرق را
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲ - در حق رئیس الدین
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴ - در مرثیۀ نصرة الدین اتسز
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
