هوش مصنوعی:
این شعر در مدح و ستایش یک شخصیت برجسته (احتمالاً یک حاکم یا فرد مهم) است که به عنوان فخر عصر، مؤتمن دین و امین ملک توصیف شده است. شاعر برای او آرزوی طول عمر، شادی و پیروزی بر دشمنان می‌کند و از حضور در مجلست او ابراز اشتیاق می‌نماید، هرچند که به دلیل بیماری نتوانسته است در آنجا حاضر شود.
رده سنی:
16+
این شعر به دلیل استفاده از زبان و اصطلاحات ادبی پیچیده و مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی، برای مخاطبان نوجوان و بزرگسال مناسب است. درک کامل آن نیاز به آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی دارد.
شمارهٔ ۴۹ - در حق مؤتمن الدین امین الملک
ای فخر عصر، مؤتمن دین ، امین ملک
در دل ترا ز آتش انده مباد سوز
با سور و پا سروری و تا هست روزگار
بی سور و بی سرور مبادات هیچ روز
مجروح باد سینهٔ پر کینهٔ عدوت
از رمح سینه دوز وز شمشیر کینه توز
گه در کف تو بادهٔ گل رنگ جان فزا
گه در بر تو کودک مهر وی دل فروز
من خواستم بمجلست آمد و لیک هست
دور از تو در تنم ز مرض باقیی هنوز
در دل ترا ز آتش انده مباد سوز
با سور و پا سروری و تا هست روزگار
بی سور و بی سرور مبادات هیچ روز
مجروح باد سینهٔ پر کینهٔ عدوت
از رمح سینه دوز وز شمشیر کینه توز
گه در کف تو بادهٔ گل رنگ جان فزا
گه در بر تو کودک مهر وی دل فروز
من خواستم بمجلست آمد و لیک هست
دور از تو در تنم ز مرض باقیی هنوز
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۸ - در مدیحه گوید
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۰ - در مدح عمر بن عبدالعزیز
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
