ای یگانه جمال دولت و دین
دلم از هجر خویش خستستی

روی آورده ای بعیش و مرا
پشت بی روی خود شکستستی

در میان ریاض همچو بهشت
با سمن ساعدان نشستستی

دست عشرت گشاده ای و ببند
پای احداث چرخ بستستی

گرت خود نیست راحتی ، باری
از گرانی بنده رستستی