هوش مصنوعی: این شعر در ستایش فریدالدین و هنر و فضل او سروده شده است. شاعر بیان می‌کند که هیچ‌کس در نظم و نثر به پای او نمی‌رسد و فضل و هنر او در سراسر جهان بی‌همتا است. همچنین، اشاره می‌کند که فریدالدین به مقام شرف رسیده و متاع فضل او در بارگاه خداوند ارزشمند است.
رده سنی: 18+ این شعر دارای مفاهیم عمیق ادبی و عرفانی است که درک آن‌ها به دانش و تجربه‌ی زبانی و فرهنگی نسبتاً بالایی نیاز دارد. همچنین، استفاده از صنایع ادبی و اشاره‌های تاریخی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۹۰ - در حق فرید الدین

بر بدایع نظم تو ، ای فریدالدین
طویله های گهر را نماند مقداری

نه باغ طبع ترا هست جز ادب شجری
نه شاخ لفظ ترا هست جز هنر باری

بگرد تو نرسند اهل نظم و نثر امروز
و گر چه جهد و تکلیف کنند بسیاری

بشعر یار خودم خوانده ای و لیک بفضل
ترا ندانم اندر همه جهان یاری

چو من بفضل تو اقرار دارم از سر صدق
ز کس نیابی در مشرق و غرب انکاری

ترا فلک بمقام شرف رسانیدست
فلک نکرده ازین علاقه تر کاری

ببارگاه خداوند مشرق و مغرب
متاع فضل ترا خاست روز بازاری

گران بها گهری و کجا تواند بود ؟
چنین گدا را الا چنان خریداری

جهان تو داری ، طوبی لک ، ای فرید الدین
بزیر عدل چنان جهانداری
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۹ - در حق امیر مسعود
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۱ - نیز در معارف
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.