هوش مصنوعی: شاعر در این متن بیان می‌کند که اعمال و نیات او بر اساس استعداد و قابلیت‌های ذاتی‌اش شکل گرفته‌اند و این قابلیت‌ها تغییرناپذیرند. او اشاره می‌کند که هر آنچه از ازل در نهاد او قرار داده شده، همان در عمل ظاهر می‌شود و تلاش بی‌جا برای تغییر آن بی‌فایده است. شاعر از رنج بی‌ثمر و تلاش بی‌هدف دوری می‌کند و به جای آن، به آرامش و پذیرش سرنوشت خود روی می‌آورد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم فلسفی و عرفانی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، بحث درباره‌ی جبر و اختیار و پذیرش سرنوشت ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.

بخش ۵۱ - سؤال دیگر

گفت شاها چو فعل و نیت من
هست بر وفق قابلیت من

قابلیت به جعل جاعل نیست
فعل و فاعل خلاف قابل نیست

هر چه قابل به حسن استعداد
خواست فاعل به غیر آنش نداد

چون شناسا شدم بدین معنی
دستم از کار داشتن اولی

آنچه در من سرشته شد ز ازل
چون نیاید جز آن به فعل و عمل

جنبش و فعل من چه کار آید
کوشش و سعی من چه افزاید

تا به کی روزگار فرسودن
خواهم از کار و بار آسودن

چون ندانم که پی به گنج برم
بی طلب در طلب چه رنج برم
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۵۰ - جواب
گوهر بعدی:بخش ۵۲ - جواب آن
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.