هوش مصنوعی: این متن به بررسی دو اسم الهی «رحمان» و «رحیم» می‌پردازد. اسم «رحمان» به رحمت عام الهی اشاره دارد که شامل همه موجودات می‌شود، در حالی که «رحیم» به رحمت خاص الهی مربوط است که مختص مؤمنان است. متن همچنین به تفاوت‌های لفظی و معنایی این دو اسم و کاربردهای آن‌ها در متون دینی اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و الهیاتی است که درک آن‌ها به دانش پایه‌ای در زمینه مفاهیم دینی و فلسفی نیاز دارد. بنابراین، برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب است.

بخش ۹۲ - در بیان معنی اسم الرحمان و اسم الرحیم

هست اسم وجود حق رحمان
باعتبار العموم للاعیان

رحمتی در کمال بسط و سعت
مستفاد از «و رحمتی و سعت »

نیست غیر از وجود عام مفاض
بر حقایق ز واهب فیاض

اسم رحمان ازان بود مشتق
لفظ او خاص و معنیش مطلق

لفظ او بی وقوع سهو و غلط
می شود بر خدا مقول فقط

لیک معنیش شامل و عام است
کون را گشته خوان انعام است

عکس اینست حکم اسم رحیم
باعتبار الخصوص و التعمیم

هست اسم وجود حق اما
متخصص به موجب اشیا

بخشد از خوان رحمت القصه
طالبان وجود را حصه

لفظش افتاد بی خلاف و شقاق
بر حق و خلق جایزالاطلاق
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۹۱ - در بیان معنی اسم الله
گوهر بعدی:بخش ۹۳ - در انتقال از بسمله به تلاوت کلام الله
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.