هوش مصنوعی: این متن به رابطه‌ی بین عشق به ظواهر (صورت) و عشق به معانی عمیق‌تر (حسن معنی) می‌پردازد. شاعر بیان می‌کند که عاشق هرچند به ظاهر معشوق توجه دارد، اما معشوق واقعی او معنی و حقیقت زیبایی است که در پشت صورت نهفته است. بدون صورت، دستیابی به معنی ممکن نیست، اما در نهایت نور حقیقت (نور الهی) است که باید دیده شود.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و فلسفی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات عمیق دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای خوانندگان جوان‌تر دشوار باشد.

بخش ۱۷ - اشارت به حال جماعتی که پی به کمال معنی برده اند اما شراب عشق آن جز از جام صورت نخورده اند دایما در کشاکش اند از صورتی خلاص ناشده به دیگری گرفتار شوند اعاذناالله و جمیع المسلمین عن ذلک

وان دگر گر چه عاشق صور است
لیک معشوقش از صور دگر است

حسن معنیست دیده در صورت
چشم ازان دوخته ست بر صورت

هست در دیده حسن معنی خام
نیست بی صورتش ز معنی کام

سوی صورت نظر نکرده نخست
نیست در دید حسن معنی جست

نیست بیرون ز شیشه رنگین
نور بی رنگ دیدنش آیین

می کند سوی دید نور آهنگ
لیک در شیشه های رنگارنگ

شیشه گر بشکند معاذالله
هست در دید نور حرف اله
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۱۶ - اشارت به حال جماعتی که شراب عشق از جام صورت خورده اند و پی اصلا به جمال معنی نبرده اند
گوهر بعدی:بخش ۱۸ - شیخ شمس الدین تبریزی شیخ اوحدالدین کرمانی را قدس الله سرهما دید که در هنگامه های دمشق می گردید از وی پرسید که در چه کاری گفت آفتاب را در طشت آب می بینم گفت اگر بر قفا دمل نداری چرا بر آسمانش نمی بینی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.