هوش مصنوعی:
این متن شعری است که در آن یک مرغ حواصل (نوعی پرنده) با یک بوم زاغی (پرنده‌ای دیگر) که در کنار دریای شور زندگی می‌کند، گفت‌وگو می‌کند. مرغ حواصل به بوم زاغی پیشنهاد می‌دهد که به جای آب شور، از آب شیرین استفاده کند، اما بوم زاغی از ترس تغییر طعم آب و ناخوشایند شدن آن، این پیشنهاد را رد می‌کند و ترجیح می‌دهد به همان آب شور عادت کرده‌اش ادامه دهد. این شعر به موضوع عادت، ترس از تغییر و رضایت به وضع موجود می‌پردازد.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم نمادین و فلسفی است که درک آن برای کودکان دشوار است. نوجوانان و بزرگسالان می‌توانند از تمثیل‌های موجود در شعر برای درک بهتر موضوعات پیچیده‌ای مانند عادت، تغییر و رضایت استفاده کنند.
بخش ۴۳ - حکایت آن زاغ بر لب دریای شور که حواصل وی را آب شیرین می داد اما وی را آن قبول نیفتاد
بود همچون بوم زاغی روز کور
جا گرفته بر لب دریای شور
بودی از دریای شور آبشخورش
دادی آن شورابه طعم شکرش
از قضا مرغی حواصل نام او
حوصله سر چشمه انعام او
سایه دولت به فرق او فکند
نامدش شورابه دریا پسند
گفت پیش آی ای ز شوری در گله
کآب شیرینت دهم از حوصله
گفت ترسم کآب شیرین چون چشم
طعم آب شور گردد ناخوشم
زآب شیرین مانم و باشد نفور
طبع من ز آبشخور دریای شور
بر لب دریا نشسته روز و شب
در میان هر دو مانم تشنه لب
به که سازم هم به آب شور خویش
تا نیاید رنج بی آبیم پیش
جا گرفته بر لب دریای شور
بودی از دریای شور آبشخورش
دادی آن شورابه طعم شکرش
از قضا مرغی حواصل نام او
حوصله سر چشمه انعام او
سایه دولت به فرق او فکند
نامدش شورابه دریا پسند
گفت پیش آی ای ز شوری در گله
کآب شیرینت دهم از حوصله
گفت ترسم کآب شیرین چون چشم
طعم آب شور گردد ناخوشم
زآب شیرین مانم و باشد نفور
طبع من ز آبشخور دریای شور
بر لب دریا نشسته روز و شب
در میان هر دو مانم تشنه لب
به که سازم هم به آب شور خویش
تا نیاید رنج بی آبیم پیش
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۴۲ - رباعیات خیام
گوهر بعدی:بخش ۴۴ - رفتن ابسال به خلوت پیش سلامان و تمتع یافتن ایشان از صحبت یکدیگر
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
