هوش مصنوعی:
در این متن، یک خروس تاجدار به عنوان مؤذنی دانا و وقت‌شناس توصیف شده که برخلاف دیگران از گذشت وقت نمی‌هراسد. سپس از جایگاه بلند او در گذشته سخن به میان می‌آید و اشاره می‌کند که شهوت و نفس او را به پستی کشانده است. اگر بر نفس خود غلبه می‌کرد، به جایگاه والایی در ریاض قدس و همدمی با خروس عرش می‌رسید.
رده سنی:
14+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی است که درک آن به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات تمثیلی نیاز دارد. همچنین، بحث درباره‌ی شهوت و نفس ممکن است برای کودکان نامناسب باشد.
بخش ۵۳ - حکایت خروس و مؤذن
با خروس آن تاجدار سرفراز
آن مؤذن گفت در وقت نماز
هیچ دانا وقت نشناسد چو تو
وز فوات وقت نهراسد چو تو
با چنین دانایی ای دستانسرای
کنگر عرشت همی بایست جای
ماکیانی چند را کرده گله
چند گردی در ته هر مزبله
گفت بود اول مرا پایه بلند
شهوت نفسم بدین پستی فکند
گر ز نفس و شهوتش بگذشتمی
در ته هر مزبله کی گشتمی
در ریاض قدس محرم بودمی
با خروس عرش همدم بودمی
آن مؤذن گفت در وقت نماز
هیچ دانا وقت نشناسد چو تو
وز فوات وقت نهراسد چو تو
با چنین دانایی ای دستانسرای
کنگر عرشت همی بایست جای
ماکیانی چند را کرده گله
چند گردی در ته هر مزبله
گفت بود اول مرا پایه بلند
شهوت نفسم بدین پستی فکند
گر ز نفس و شهوتش بگذشتمی
در ته هر مزبله کی گشتمی
در ریاض قدس محرم بودمی
با خروس عرش همدم بودمی
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۵۲ - نصیحت کردن حکیم سلامان را
گوهر بعدی:بخش ۵۴ - جواب گفتن سلامان حکیم را
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
