هوش مصنوعی: این متن عرفانی و معنوی، به توصیف حضور و نور الهی در جهان می‌پردازد و بیان می‌کند که ذات خداوند در همه جا حاضر است، اما انسان‌ها به دلیل محدودیت‌های خود قادر به درک کامل آن نیستند. شاعر از نیاز انسان به هدایت الهی و رهایی از جهل سخن می‌گوید و آرزو می‌کند که خداوند به او و دیگران عنایت کند و آن‌ها را به سمت قرب الهی و وحدت رهنمون سازد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و مذهبی موجود در این متن برای درک و تجربه نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آگاهی دارد که معمولاً در نوجوانان و بزرگسالان یافت می‌شود. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سال دشوار باشد.

بخش ۲۱ - مناجات در ثنا بر هستی آفریدگار گفتن و طلب داشتن توفیق بر گوهر توحید سفتن

ای جهان از صفت ذات تو پر
عالم از حجت اثبات تو پر

هیچ جا نیست که غوغای تو نیست
پرتو روی دلارای تو نیست

تو چنین ظاهر و ما کور بصر
تو چنین حاضر و ما دور نگر

نور تو گر نبود ما چه کنیم
چشم بینا دل دانا چه کنیم

نیست از غایت کوته نظری
خبر ما ز تو جز بی خبری

گر چه جامی بود از بیخبران
چه شود گر به طفیل دگران

بخشی از هستی خویشش خبری
بندی از طاعت خویشش کمری

در دلش تخم هدایت کاری
بر گلش ابر عنایت باری

مهرش از مهره گل بگشایی
زنگش از چهره دل بزدایی

پا به کاشانه قربت نهیش
می ز میخانه وحدت دهیش
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مسدس مخبون محذوف)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۲۰ - حکایت آن متکلم و صوفی که زبان استدلال گشاد و صوفی از صفای ذوق و وجدان خبر داد
گوهر بعدی:بخش ۲۲ - عقد پنجم در بیان یکتایی و برهان بی همتایی حق سبحانه که در بیان و برهان همه زبان آوران یکسانند و همه بی زبانان یکزبان
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.