۲۶۶ بار خوانده شده

بخش ۳۶ - مناجات در طلب کردن توبه و ثبات بر آن و نادیدن آن از خود و استوار ساختن آن به تقوا و ورع

ای ز هر رو همه را روی به تو
روی هر ذره ز هر سوی به تو

کار ما چیست گنه ورزیدن
عادت تو گنه آمرزیدن

توبه از بنده بود سست نهاد
توبه آنست کش از توست گشاد

بار نه بار فکن هر دو تویی
توبه ده توبه شکن هر دو تویی

هر که شد گمشده تیه گناه
جز به توبه نشود روی به راه

جامی گمشده را بخش نجات
توبه روزی کن و بر توبه ثبات

نخوت توبه برون بر ز سرش
دیدن توبه بپوش از نظرش

پیش آن دیده که روشن نظر است
دیدن توبه گناه دگر است

می زند این همه از هستی سر
کس نخورد از شجر هستی بر

از ورع هر که زبردستی یافت
پنجه زورور هستی تافت
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۳۵ - حکایت آن فرو رفته به چاه جاه که از دست دوک ریسی رشته عنایتش به چنگ افتاد و کمند نجات او گشت
گوهر بعدی:بخش ۳۷ - عقد دهم در کشف سر ورع که کاسر سورت حرص و طمع است و کاشف ظلمت اهوا و بدع
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.