هوش مصنوعی: این متن به زیبایی‌های عشق و عرفان می‌پردازد و بیان می‌کند که عشق موضوعی دلکش و جذاب است که نمی‌توان از گفتن درباره آن خاموش ماند. شاعر آرزو می‌کند که بتواند با بیان‌های مختلف، داستان‌های عشق را بازگو کند. همچنین، به مفهوم فنا در عرفان اشاره می‌کند و توضیح می‌دهد که مقصود از فنا، نابودی نفس و رهایی از تعلقات دنیوی است. در نهایت، تأکید می‌کند که رهایی از منیّت و تعلقات، ارزشمندتر از هر چیز دیگری است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای عرفانی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

بخش ۹ - در بیان عشق و رهایی از خودپرستی

قصهٔ عاشقان خوش است بسی
سخن عشق دلکش است بسی

تا مرا هوش و مستمع را گوش
هست، ازین قصه کی شوم خاموش؟

هر بن موی، صد دهانم باد!
هر دهان، جای صد زبانم باد!

هر زبانی به صد بیان گویا
تا کنم قصه‌های عشق املا

آنکه عشاق پیش او میرند،
سبق زندگی از او گیرند،

تا نمیری نباشی ارزنده
که به انفاس او شوی زنده

هست ازین مردگی مراد مرا
آنکه خواهند صوفیان به فنا

نه فنایی که جان ز تن برود
بل فنایی که ما و من برود

شوی از ما و من به کلی صاف
نشود با تو هیچ چیز مضاف

نزنی هرگز از اضافت دم
از اضافت کنی چون تنوین رم

هم ز نو وارهی و هم ز کهن
نگذرد بر زبانت گاه سخن:

«کفش من»، «تاج من»، «عمامهٔ من»
«رکوهٔ من»، «عصا و جامهٔ من»

زآنکه هر کس که از منی وارست
یک من او را هزار من بارست

صد من‌اش بار بر سر و گردن،
به که یک بار بر زبانش من!
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۸ - در مذمت کم آزاری و نکوهش آزار مسلمانان
گوهر بعدی:بخش ۱۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.