۲۵۶ بار خوانده شده

بخش ۱۷ - در اشارت به عشق

رونق ایام جوانی‌ست عشق
مایهٔ کام دو جهانی‌ست عشق

میل تحرک به فلک عشق داد
ذوق تجرد به ملک عشق داد

چون گل جان بوی تعشق گرفت
با گل تن رنگ تعلق گرفت

رابطهٔ جان و تن ما ازوست
مردن ما، زیستن ما، ازوست

مه که به شب نوردهی یافته
پرتوی از مهر بر او تافته

خاک ز گردون نشود تابناک
تا اثر مهر نیفتد به خاک

زندگی دل به غم عاشقی‌ست
تارک جان در قدم عاشقی‌ست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۱۶ - در اشارت به حسن
گوهر بعدی:بخش ۱۸ - ختم خطاب و خاتمهٔ کتاب
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.