هوش مصنوعی:
پرنده‌ای خوش‌آواز در سحرگاه با صدای دلنشین خود شاعر را بیدار می‌کند و با خواندن شعری از فایز، باعث شادی و آرامش او می‌شود. شاعر نیز برای پرنده آرزوی رحمت و برکت می‌کند.
رده سنی:
همه سنین
متن دارای مضامین مثبت، آرامش‌بخش و بدون محتوای نامناسب است. زبان آن ساده و قابل درک برای همه گروه‌های سنی می‌باشد.
دوبیتی شمارهٔ ۱۰۲
خوش لحان مرغکی وقت سحرگاه
مرا بیدار کرد از صوت دلخواه
زدی هی بال خواندی شعر فایز
که بر تو باد رحمت بارک‌الله
مرا بیدار کرد از صوت دلخواه
زدی هی بال خواندی شعر فایز
که بر تو باد رحمت بارک‌الله
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:دوبیتی شمارهٔ ۱۰۱
گوهر بعدی:دوبیتی شمارهٔ ۱۰۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
