هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن شاعر با استفاده از تصاویر و استعاره‌های زیبا، زیبایی و جذابیت معشوق را توصیف می‌کند. از جمله‌ی این تصاویر می‌توان به مقایسه‌ی زلف معشوق با نقوش بلور و لب او با طوطی اشاره کرد. همچنین، شاعر بیان می‌کند که زیبایی معشوق به حدی است که می‌تواند مردگان را از گور بیرون آورد.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عاشقانه و استعاره‌های ادبی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل‌درک نباشد. همچنین، برخی از عبارات مانند 'مرده بر آرد از گور' ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال نامناسب یا ترسناک باشد.

شمارهٔ ۲۹

سیمین بر تو سنگ بپوشد بسمور
زلفت بشبه همی کند نقش بلور

ای با لب طوطیان و با کشی گور
حسن تو همی مرده بر آرد از گور
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.