۴۹۰ بار خوانده شده

شمارهٔ ۴۹

عشن تو مرا توانگری آرد بر
از دیده به لؤلؤ و ز رخسار به زر

با عشق توام عیش خوشست ، ای دلبر
آری ز توانگری چه باشد خوشتر ؟
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.