هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به مخاطب خود که به گل و سرو تشبیه شده است، می‌گوید که نماز و روزه برای او مناسب نیست و او را از این اعمال دینی معاف می‌داند.
رده سنی: 15+ مفاهیم عرفانی و دینی موجود در شعر نیاز به درک و تجربه‌ی بیشتری دارد که معمولاً برای کودکان قابل درک نیست. همچنین، استفاده از تشبیهات و استعاره‌های ادبی برای درک بهتر نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۵۸

ای گل رخ سروقامت ، ای مایه ی ناز
بر تو ز نماز و روزه رنجیست دراز

چندین به نماز و روزه تن را مگداز
بر گل نبود روزه و بر سرو، نماز
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.