هوش مصنوعی:
شاعر در این متن به بی‌تفاوتی مردم نسبت به یکدیگر و توجه آن‌ها تنها به خود اشاره می‌کند. او افسوس می‌خورد که مردم تنها پس از مرگ به یاد فرد می‌افتند و برایش دعا می‌کنند، در حالی که در زمان حیات به او توجهی ندارند. همچنین، شاعر تأکید می‌کند که نباید به غم و اندوه تسلیم شد، زیرا همه در نهایت خواهیم مرد.
رده سنی:
16+
متن حاوی مفاهیم عمیق اجتماعی و فلسفی است که درک آن‌ها نیاز به تجربه و بلوغ فکری دارد. همچنین، موضوع مرگ و بی‌تفاوتی انسان‌ها ممکن است برای سنین پایین سنگین باشد.
نکته
صفحه بدون محتوا!
محتوای مورد نظر شما به یکی از دلایل زیر از سایت حذف شده است:
- نشر این محتوا موجب نقض قوانین کپی رایت است.
- محتوا متعلق به این گوهر نبوده و یا صاحب آن شخص دیگری است.
- محتوا برای نشر عمومی مناسب نیست.
گوهر قبلی:خر و عَزب
گوهر بعدی:قبلۀ آمال
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
