هوش مصنوعی:
این شعر داستان بوالعلا را روایت می‌کند که در تمام عمرش گوشت نخورد و به حیوانات گوشتخوار آسیبی نرساند. در بستر مرگ، خدمتکارش با اجازه پزشک، جوجه‌ای برای او می‌آورد. بوالعلا با دیدن جوجه کشته شده، اشک می‌ریزد و آرزو می‌کند که جوجه به جای یک پرنده ضعیف، یک شیر قوی بود تا کسی نمی‌توانست او را بکشد و بخورد. در پایان، شاعر اشاره می‌کند که مرگ برای ضعیفان طبیعی است و هر موجود قوی‌ای ابتدا ضعیف بوده و سپس مرده است.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق اخلاقی و فلسفی درباره مرگ، ضعف و قوت، و رابطه انسان با حیوانات در این شعر وجود دارد که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به مرگ و کشته شدن حیوانات ممکن است برای برخی کودکان ناراحت‌کننده باشد.
بقای انسب
صفحه بدون محتوا!
محتوای مورد نظر شما به یکی از دلایل زیر از سایت حذف شده است:
- نشر این محتوا موجب نقض قوانین کپی رایت است.
- محتوا متعلق به این گوهر نبوده و یا صاحب آن شخص دیگری است.
- محتوا برای نشر عمومی مناسب نیست.
گوهر قبلی:ماکیان و شیر
گوهر بعدی:دوزخ
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
