یک وجب ساخته آخر نشود قبر حکیم
شاید از خود دو سه پارک دگر آباد کنند

روح فرودسی از این زن جلبان در تعبست
کاش این روح گرامی را آزاد کنند

زنده در قبر کنند اهل ادب را لیکن
قبر فردوسی طوسی را آباد کنند

مبلغی پول بگیرند به این اسم از خلق
بعد خرج پسر و دختر و داماد کنند

بس که مال همه خوردند به این عنوانات
ف که گفتند همه فکر فرح زاد کنند

باید از دولت متبوعه کنند استمداد
خلق بیچاره چه دارند که امداد کنند

یادشان رفته که این کره خر از آن پدرست
کاش مرحوم علایی را هم یاد کنند

این قُرُمساق ز مشروطه چنین آدم شد
جای آنست که رحمت به ستبداد کنند

زنده بودم من و یک تن ز من امداد نکرد
جاکشان بعد که مُردم به من امداد کنند

دل احیا که از این زن جَلَبان شاد نشد
روح اموات مگر از خودشان شاد کنند

دل اهل هنر از دست شماها خون شد
بی جهت نیست اگر ناله و فریاد کنند

دال با ذال دگر فرق ندارد امروز
جای آن نیست گر ایراد به اُستاد کنند

حبس اولاد نمود آن همه بی هوشی ها
که مبادا ستمی خلق بر اولاد کنند

همه در باطن شمرند و به ظاهر در زهد
دعوی همسری سیّد سجاد کنند

آن که پیش دگران از غم خود یاد کند
قصدش آنست که قلبش دگران شاد کنند

«ایرج میرزا»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir