ایرج:


اقوال پر از مکر و فسون تو چه شد
الطاف ز حد و عد برون تو چه شد

با آن همه وعده ها که بر من دادی
غاز تو چه شد بوقلمون تو چه شد

ملک التجار:


ایرج ز خراسان طلب غاز نمود
باب طمع و آز به من باز نمود

غافل بُوَد او که غاز با بوقلمون
چون دانه نبود پرواز نمود

ایرج:


حیفست که خُلفِ وعده آغاز کنی
با شعر مرا از سر خود باز کنی

با داشتن هزارها بوقلمون
از دادن یک بوقلمون ناز کنی

ملک التجار:


ای آنکه سزد خوانم اگر شهبازت
طوطیست همی کلک شکر پردازت

چون صرفه نبردم از تو غازی همه عمر
هرگز ندهم بوقلمون و غازت

ایرج:


ای وعده تو تمام بوقلمونی
یادآر از آن وعده در بیرونی

از آن همه ثروت وکیل آبادت
یک غاز به من نمی دهی ای کونی

«ایرج میرزا»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir