هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به زیبایی چهره معشوق خود اشاره می‌کند و بیان می‌دارد که نور از جمال چهره‌ی او و تاریکی شب از خال روی اوست. او آرزو می‌کند که هرگز چشمانش از تصویر چهره‌ی معشوق خالی نباشد.
رده سنی: 15+ محتوا شامل مفاهیم عاشقانه و ادبیات کلاسیک است که برای درک عمیق‌تر، به بلوغ فکری و احساسی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر چالش‌برانگیز باشد.

شمارهٔ ۱۵۰

ای نور مه از جمال رخسارهٔ تو
ای ظلمت شب ز خال رخسارهٔ تو

هرگز نفسی مباد کاین دیدهٔ من
خالی بود از خیال رخسارهٔ تو
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.