هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از احساس گرفتاری و حسرت سخن می‌گوید و از کسی که او را در دام انداخته و باعث بیقراری‌اش شده، شکایت می‌کند. همچنین، از تبدیل شدن به موضوعی برای سرزنش و انگشت‌نما شدن در جامعه ابراز ناراحتی می‌کند.
رده سنی:
16+
متن حاوی مفاهیم عاطفی پیچیده و نگاه انتقادی به روابط اجتماعی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است.
شمارهٔ ۱۶۱
دامی که در آن دام شکارم کردی
در حلقهٔ او تو بیقرارم کردی
ای فتنهٔ روزگار در حسرت خویش
انگشت نمای روزگارم کردی
در حلقهٔ او تو بیقرارم کردی
ای فتنهٔ روزگار در حسرت خویش
انگشت نمای روزگارم کردی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
