هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات از عشق، هجران، دل و دیده سخن می‌گوید و بیان می‌کند که عشق و دوری معشوق، عمرش را به پایان رسانده، تنش را به فغان آورده، دلش را به جان کشانده و دیده‌اش را به زبان آورده است.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عمیق عاشقانه و احساساتی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سال قابل درک نباشد. همچنین، درک کامل این اشعار نیاز به بلوغ عاطفی دارد.
شمارهٔ ۱۶۲
ای عشق تو عمرم به کران آوردی
ای هجر تنم را به فغان آوردی
ای دل تو مرا کار به جان آوردی
ای دیده دلم را به زبان آوردی
ای هجر تنم را به فغان آوردی
ای دل تو مرا کار به جان آوردی
ای دیده دلم را به زبان آوردی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
