هوش مصنوعی: این متن عرفانی بیانگر تسلیم و وحدت با خداوند است و بی‌اعتنایی به دشمنان و دنیا. شاعر از عشق به دوست (خدا) سخن می‌گوید و بیان می‌کند که برای عاشق، بهشت و دوزخ و دنیا یکسان است. همچنین تأکید دارد که شناخت خداوند مهم‌ترین چیز است و هرچه غیر از اوست، ارزشی ندارد.
رده سنی: 16+ محتوا دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار می‌باشد. همچنین استفاده از استعاره‌ها و نمادهای عرفانی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۳۱۳

ما را اگر عدو بکشد هیچ باک نیست
تسلیم وحدتیم ، در این اشتکاک نیست

با اوست هرچه دارم و گویم نه با عدو
در اهتمام او ز عدو هیچ باک نیست

با درد او خوش است که بیمار عشق دوست
کی بر طبیب گردد اگر دردناک نیست

ما را بهشت و دوزخ و دنیا و دین یکی است
در عرصه ی سلوک، بلند و مغاک نیست

موقوف کفر و دین نشود مرد راه دوست
وامانده را ز قافله الّا هلاک نیست

غسلی برار و توبه کن از پیر زال حرص
بر پاک شوی عیب مکن مرده پاک نیست

او را شناس و بس که دگر هرچه هست و نیست
در اتصال وحدت حق اشتراک نیست

روشن به نور معرفت آن را که نیست چشم
دعوا کند که هست، به حق خدا ک نیست

بادش به دست ماند فردا نزاریا
در پای دوستان خدا هرکه خاک نیست
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۱۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۱۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.