هوش مصنوعی:
این شعر بهاری از مولانا یا شاعری دیگر است که زیبایی‌های فصل بهار و گل را توصیف می‌کند. در آن، شاعر از ظهور گل‌ها، شادی و نشاط ناشی از آن، و ارتباط بین گل و بلبل سخن می‌گوید. همچنین، از عناصر طبیعت مانند باد، ابر، و ستارگان برای توصیف فضای بهاری استفاده شده است. در پایان، شاعر به عشق و زیبایی چهره معشوق اشاره می‌کند.
رده سنی:
12+
این شعر دارای مفاهیم شاعرانه و استعاری است که ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از واژه‌ها و ترکیبات قدیمی ممکن است نیاز به توضیح داشته باشند. سن 12 سال به بالا مناسب است زیرا در این سن، مخاطبان می‌توانند با مفاهیم انتزاعی و زیبایی‌شناسی شعر ارتباط بهتری برقرار کنند.
شمارهٔ ۷۷۹
کرد آشکار بادِ بهاری نهانِ گل
وز گشتِ روزگار یقین شد گمانِ گل
اندوه و غم نهان شد و لهو و طرب یقین
تا گشت آشکار جمالِ نهانِ گل
تا باز شد دو دیدۀ ابر از گریستن
یک دم قرار نیست ز خنده دهانِ گل
چون گل ز کبر و ناز نگوید همی سخن
بلبل بود به وقتِ سخن ترجمانِ گل
گویی نسیم دعوتِ عیسی همی دهد
هر باد کان برون جهد از بادبانِ گل
شاخِ گل آسمان شد و از ابرِ نو بهار
پر مشتری و زهره شود آسمانِ گل
ای من غلامِ خالِ رخ ماه رویِ خویش
چون نقطه ای ز مشک زده بر میانِ گل
از لعل سیم دارد و از مشکِ ناب چشم
آن در میانِ یاسمن این در میانِ گل
وز گشتِ روزگار یقین شد گمانِ گل
اندوه و غم نهان شد و لهو و طرب یقین
تا گشت آشکار جمالِ نهانِ گل
تا باز شد دو دیدۀ ابر از گریستن
یک دم قرار نیست ز خنده دهانِ گل
چون گل ز کبر و ناز نگوید همی سخن
بلبل بود به وقتِ سخن ترجمانِ گل
گویی نسیم دعوتِ عیسی همی دهد
هر باد کان برون جهد از بادبانِ گل
شاخِ گل آسمان شد و از ابرِ نو بهار
پر مشتری و زهره شود آسمانِ گل
ای من غلامِ خالِ رخ ماه رویِ خویش
چون نقطه ای ز مشک زده بر میانِ گل
از لعل سیم دارد و از مشکِ ناب چشم
آن در میانِ یاسمن این در میانِ گل
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۷۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۸۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
