هوش مصنوعی: شاعر بیان می‌کند که وصال معشوقش او را سیراب نمی‌کند و هجرانش نیز اشک‌هایش را خشک نمی‌کند. معشوق با خنده پاسخ می‌دهد که نمی‌توان دانست، شاید آبی که رفته بازگردد.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های شعری نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۳۲

گفتم که مرا وصل تو نفزاید آب
هجران توأم ز دیده نگشاید آب

خندان خندان گفت که نتوان دانست
باشد که بجوی رفته باز آید آب
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.