هوش مصنوعی:
شاعر از روزی پر از رنج و پراکندگی می‌گوید که نه لذت گناه دارد و نه خوشی بندگی. او از زندگی ناخوشایند خود می‌نالد و مرگ را به عنوان راهی برای رهایی از این وضعیت مطرح می‌کند.
رده سنی:
16+
متن حاوی مضامین عمیق فلسفی و عاطفی مانند ناامیدی، رنج و مرگ است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین یا نامناسب باشد.
شمارهٔ ۷۰
امروز مرا ز چشم بارندگی است
تا شب زدلم رنج و پراکندگی است
نه فسق خوش و نه لذت بندگی است
پس مرگ چه باشد اگر این زندگی است؟
تا شب زدلم رنج و پراکندگی است
نه فسق خوش و نه لذت بندگی است
پس مرگ چه باشد اگر این زندگی است؟
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
