هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات از عشق و لطف معشوق سخن می‌گوید و تأثیر آن را بر زندگی خود توصیف می‌کند. چشمش را به صدفی تشبیه می‌کند که مرواریدهای گرانبها (اشک‌ها) را در خود جای داده است. همچنین، مردمک چشم سیاهش را به کاسه‌ای تشبیه می‌کند که در دور غم معشوق، دلش را به دریا تبدیل کرده است.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
شمارهٔ ۸۷
عشق تو ز لطفها که با ما کردست
چشمم صدف لؤلؤ لالا کردست
وین مردمک چشم سیه کاسۀ من
در دور غم تو دل بدریا کردست
چشمم صدف لؤلؤ لالا کردست
وین مردمک چشم سیه کاسۀ من
در دور غم تو دل بدریا کردست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
