هوش مصنوعی: در این گفت‌وگو، شخصی از معشوق خود می‌خواهد که او را ببوسد، اما معشوق در پاسخ می‌گوید که این کار نیازمند پاداش (زر) است. شخص اول ادعا می‌کند که پولی ندارد، و معشوق در نهایت او را رد می‌کند و می‌گوید که درهایش به روی او باز است.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عاشقانه و پیچیدگی‌های احساسی است که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به بلوغ عاطفی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های شعری ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۹۷

گفتم که مرا بر تو ببوسی نازست
گفتا که زرت چاره اراینت آزست

گفتم: نه تو دانی که مرا زر نبود
گفتا که برو ، اوام را در بازست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.