هوش مصنوعی: شاعر از شب‌های پر از ناله و زاری خود می‌گوید و بیان می‌کند که حتی خواب‌دیدگان نیز از صدای او بیدار می‌شوند. سپس اشاره می‌کند که اگر کسی از حال او بی‌خبر است، این بی‌خبری نشان‌دهنده‌ی بیماری روحی آن فرد است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عاطفی و فلسفی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین ممکن است برخی از مضامین مانند درد عشق و تنهایی برای مخاطبان جوان‌تر سنگین باشد.

شمارهٔ ۱۳۲

بس که بشب مرا خروش و زاریست
در دیدۀ خفتگان ز من بیداریست

گر چشم ترا ز حال من نیست خبر
آن بی خبری او هم از بیماریست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.