هوش مصنوعی: شاعر در این بیت‌ها از عشق و محبت به باده (شراب) سخن می‌گوید و اشاره می‌کند که این باده همیشه در دست اوست و باعث شادی و روشنایی چشم می‌شود. او از مخاطب می‌خواهد که به وضعیت او توجه نکند، بلکه به آنچه باده به او داده است بنگرد.
رده سنی: 18+ متن اشاره به مصرف شراب دارد که موضوعی نامناسب برای مخاطبان زیر 18 سال محسوب می‌شود. همچنین، درک عمیق‌تر معانی شعر ممکن است برای سنین پایین دشوار باشد.

شمارهٔ ۱۹۲

آن باده که چشم عیش روشن دارد
همواره ز دست من نشیمن دارد

منگر تو بدان که من چه دارم بر دست
آن بین تو که او چه دست بر من داد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.