هوش مصنوعی:
شاعر از عشق و فداکاری‌های بی‌ثمر خود سخن می‌گوید و بیان می‌کند که چگونه عشقش همه چیز را از او گرفته است. او احساس می‌کند که در هر سخنی، عشقش را باد با خود می‌برد و هیچ نشانی از آن باقی نمی‌ماند.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاطفی عمیق و اندوه‌آور است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک یا مناسب نباشد. همچنین، درک کامل شعرهای کلاسیک معمولاً به بلوغ فکری و تجربه بیشتری نیاز دارد.
شمارهٔ ۱۹۹
ای داده مرا جان و جوانی بر باد
دادم ز پی تو سوزیانی بر باد
در هر سخنی چو باد می آویزی
تا چون سخنم همی نشانی برباد
دادم ز پی تو سوزیانی بر باد
در هر سخنی چو باد می آویزی
تا چون سخنم همی نشانی برباد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
