هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات از بی‌قراری و بی‌خوابی خود به دلیل عشق و اشتیاق به معشوق سخن می‌گوید. او بیان می‌کند که چگونه چشم‌هایش از گریه خونین شده‌اند و آرزوی دیدار معشوق، خواب را از او گرفته است.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان ادبی ممکن است برای سنین پایین مناسب نباشد.
شمارهٔ ۲۱۳
بی روی تو جز بخت نگون کی خسبد؟
بیدار بکارت اندرون کی خسبد؟
در ارزوی تو گر نخفتم چه عجب؟
خون گشت مرا دو چشم ، خون کی خسبد
بیدار بکارت اندرون کی خسبد؟
در ارزوی تو گر نخفتم چه عجب؟
خون گشت مرا دو چشم ، خون کی خسبد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
