هوش مصنوعی:
این شعر به توصیف گل‌هایی می‌پردازد که با شادی و طرب می‌خندند و گویی رازی در این خنده نهفته است. شاعر اشاره می‌کند که این گلها با برگ‌های زرینشان بر جهان می‌خندند و گویی از رازهای نهفته در طبیعت آگاهند.
رده سنی:
12+
مفاهیم شعر ساده و قابل درک برای نوجوانان است، اما ممکن است برای درک عمیق‌تر معانی استعاری و زیبایی‌شناختی آن، کمی تجربه و بلوغ فکری لازم باشد.
شمارهٔ ۲۲۶
گل راز طرب همه دهان می خندد
گویی ز برای چه چنان می خندد؟
آری همه کار کش ببرگست ز زر
زان خفت ستان و بر جهان می خندد
گویی ز برای چه چنان می خندد؟
آری همه کار کش ببرگست ز زر
زان خفت ستان و بر جهان می خندد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۲۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۲۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
